“เด็กชายที่ชอบทำอะไรแปลก ๆ รักการถ่ายรูป แมว และต้นไม้ ชื่อของเขาคือ ฟาร์ม” นี่คือประโยคที่ผมใช้ในการแนะนำตัวที่จะเข้ามาทำงานที่นี่ และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นของการเข้ามาฝึกงานใน บริษัท เทเลอินโฟ มีเดีย จำกัด (มหาชน) ในตำแหน่ง “Admin”
จุดเริ่มต้นของการเดินทาง
มันเริ่มมาจากวันนึง ที่ผมนั่งอยู่ในห้องประชุมของสาขาวิชา Speech Communication แห่งคณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ในตอนนั้นเองที่อาจารย์ที่ปรึกษาเดินเข้ามาในห้อง แล้วแจ้งนิสิตในสาขาทุกคนว่า “สวัสดีค่ะนิสิต ในช่วงปิดเทอม 3 เดือนที่จะถึงนี้ นิสิตจะต้องไปฝึกงาน เพื่อนำประสบการณ์การฝึกงานของนิสิตมาเขียนรายงานในเทอมหน้านะคะ” ซึ่งนั่นก็เป็นเหตุที่ทำให้ผมต้องหาที่ฝึกงาน
ในช่วงปิดเทอม ผมลองติดต่อที่ฝึกงานไปกว่าสิบที่ แต่โชคไม่ดีที่เขาไม่รับเด็กฝึกงานในช่วงนี้ เพราะเป็นช่วงที่มี โควิด-19 ระบาดอยู่ แต่อย่างไรก็ตาม ด้วยปณิธานแห่งความอยากฝึกงานอันแรงกล้า ผมจึงเดินหน้าค้นหาต่อไป จนสุดท้ายผมก็ได้พบแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ นั่นคือการเปิดรับสมัครเด็กฝึกงานของ Thailand YellowPages นั่นเอง
ด้วยความที่ผมรู้จักสมุดหน้าเหลืองอยู่แล้ว ประกอบกับบริษัทมีรูปแบบขององค์กรในแบบที่ผมอยากจะฝึกงานด้วย ผมจึงติดต่อ HR และยื่น Resume ไป ซึ่งในตอนเย็นของวันนั้นเอง ได้มีเบอร์ปริศนาโทรเข้ามาหาผม หลังจากที่กดรับ เสียงที่ผมได้ยิน เป็นเสียงของผู้หญิง พูดว่า “น้องฟาร์มใช่มั้ย พี่ชื่อพี่มุกนะ โทรมาจาก YellowPages…”
หลังจากการสัมภาษณ์อันยาวนาน (ถึง 10 นาทีเลยทีเดียวเชียว) พี่มุกก็บอกว่า “โอเค พี่รับน้องฟาร์มนะ เจอกันที่ออฟฟิศวันฝึกงานครับ” ในวินาทีนั้นเอง ผมก็ได้รู้ว่า…การฝึกงานมันเริ่มขึ้นแล้ว
ได้ทำอะไรบ้าง?
“มีอะไรให้ผมช่วย จะเป็นงานที่ตำแหน่งอื่นก็ได้ อะไรที่พอช่วยได้ ผมยินดีช่วยทุกอย่างเลยครับ” นี่ก็เป็นคำพูดประโยคสุดท้ายที่ผมบอกพี่มุก ก่อนที่ผมจะได้พบกับการฝึกงานที่ “ได้ทำในสิ่งที่ไม่คิดว่าจะได้ทำ”
การทำงานที่นี่เราจะได้ทำงานเหมือนพนักงานจริง ๆ พี่ ๆ จะเอางานบางส่วนที่เป็นงานของเขามาให้เราทำ ผมมาฝึกงานในตำแหน่ง Admin ในแผนก Digital Media Business โดยในเบื้องต้น งานที่ผมจะได้ทำเป็นปกติคือ
- นำข้อมูลของธุรกิจเข้าระบบ และอนุมัติให้ข้อมูลเหล่านั้นขึ้นเว็บไซต์
- รวบรวมข้อมูลของธุรกิจให้ครบถ้วน พร้อมกับเขียน SEO ให้กับธุรกิจ
สำหรับงานสองงานนี้ ก็จะใช้โปรแกรม Microsoft Excel และหน้าเว็บ Thailand YellowPages เป็นหลักในการทำงาน อย่างไรก็ตาม…งานที่ผมได้ทำ มันไม่ได้มีเท่านี้
ผมได้สังเกตชีวิตการฝึกงานของตัวเองแล้วพบว่าในแต่ละสัปดาห์ จะมีงานแปลก ๆ ที่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับงานสองงานที่ได้กล่าวไปก่อนหน้านี้โผล่มาให้ผมทำเสมอ ผมฝึกงานทั้งสิ้น 8 สัปดาห์ โดยในแต่ละสัปดาห์ ผมได้ทำงานดังนี้
สัปดาห์แรก สิ่งที่ผมได้ทำ คือการเขียนบทความลงบนเว็บ Mockup ของ YellowPages เป็นบทความเกี่ยวกับ “การเขียน SEO” และ “การแชร์ข้อมูลขององค์กรอย่างเป็นประโยชน์”
สัปดาห์ที่สอง ตอนนั้นบริษัทฯ มีโปรเจ็คต์ในการทำ Chatbot ซึ่งผมได้รับหน้าที่เป็นคนออกแบบ Flow การคุยของ Chatbot อย่างคร่าว ๆ รวมไปถึงออกแบบรูปประโยคของ Chatbot เพื่อให้ดูเหมือนมนุษย์มากที่สุด
สัปดาห์ที่สาม สัปดาห์นี้ยังคงอยู่กับการออกแบบบทสนทนาของ Chatbot อยู่ แต่ในขณะเดียวกันก็มีงานจัดการฐานข้อมูลเข้ามาแทรกบ้าง
สัปดาห์ที่สี่ ในสัปดาห์นี้ได้งานแปลก ๆ มาถึงสามงานเลย (ร้องไห้แล้ว) งานแรกคืองานเขียน Wikipedia ถ้าจะพูดง่าย ๆ ก็คือเป็นการเขียนหน้า Wikipedia ในหัวข้อ “บริษัท เทเลอินโฟ มีเดีย จำกัด (มหาชน)” งานที่สองคือการเขียนจดหมายแจ้งลูกค้าเรื่องเว็บไซต์ เนื่องจากในตอนนั้นเว็บไซต์เกิดปัญหาเล็กน้อย ผมจึงได้รับหน้าที่เป็นคนเขียนจดหมายชี้แจงลูกค้าเกี่ยวกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น อีกทั้งยังเขียนขั้นตอนการดำเนินการให้กับพนักงานในการแก้ไขปัญหาดังกล่าว หากเกิดเหตุการณ์เช่นนี้อีกครั้งในอนาคต สำหรับงานที่สาม ต้องเกริ่นก่อนว่าในตอนนั้นบริษัทฯ มีโครงการจะทำเว็บไซต์ใหม่ จึงต้องมีเอกสารที่แสดงรายละเอียดของเว็บไซต์ให้กรรมการบริษัทตรวจเช็ค ผมจึงได้รับหน้าที่ในการทำเอกสารนี้ ซึ่งงานที่สามนี้เอง ได้พ่วงงานอื่น ๆ มาให้ผมทำในสัปดาห์ต่อ ๆ ไปด้วย (ฮา)
สัปดาห์ที่ห้า ในสัปดาห์นี้ได้รับหน้าที่ในการติดต่อบริษัทอื่น ๆ ทั้งการโทรและการส่งอีเมล ซึ่งการติดต่อในครั้งนี้ก็เกี่ยวข้องกับโครงการทำเว็บไซต์นั่นเอง สัปดาห์นี้เลยอยู่แต่หน้าโทรศัพท์และนั่งเขียนจดหมายเป็นส่วนใหญ่เลย
สัปดาห์ที่หก ยังคงวุ่นอยู่กับการติดต่อบริษัทอื่น ๆ อยู่! ในสัปดาห์นี้ได้โทรศัพท์และเขียนอีเมลหาคนนอกเยอะมาก ๆ อีกทั้งยังมีงานเอกสารโครงการเว็บไซต์ให้จัดการด้วย ไม่ว่าจะเป็นการตรวจเช็คความถูกต้อง และการ Rewrite บางส่วนเพื่อให้ข้อความกระชับและชัดเจนขึ้น
สัปดาห์ที่เจ็ด ในตอนนี้ทางบริษัทฯ ได้ทำ Mockup ของเว็บไซต์ใหม่เสร็จเรียบร้อยแล้ว จึงได้รับหน้าที่ให้ทำคู่มือการสมัครสมาชิกในเว็บไซต์ แต่การทำคู่มือในส่วนนี้จำเป็นต้องใช้เอกสารของบริษัทด้วย จึงต้องประสานงานกับพี่ ๆ ในบริษัทเยอะมาก ทั้งการโทร การเขียนอีเมล และในช่วงนี้เป็นช่วงที่กรรมการของโครงการนี้จำเป็นต้องมาประชุมร่วมกันเพื่อตรวจเช็ครายละเอียดของโครงการ พี่ ๆ จึงให้ผมเป็นคนติดต่อกรรมการแต่ละคนเพื่อหาเวลาว่างที่จะมาประชุมร่วมกัน
สัปดาห์ที่แปด ในสัปดาห์นี้ที่เป็นสัปดาห์สุดท้าย ผมได้ทำการ (พยายาม) เคลียร์งานที่ค้างไว้ทั้งหมด รวมถึงส่งงานต่อให้เพื่อนฝึกงานที่จะมารับหน้าที่ต่อจากผมด้วย
สำหรับผมแล้วผมรู้สึกว่าการฝึกงานที่นี่ทำให้ผมได้ลองทำอะไรที่ใหม่มาก ๆ ซึ่งมีทั้งงานที่ได้นำความรู้ที่เรียนมาประยุกต์ใช้ และมีงานที่ต้องมาเรียนรู้ใหม่ที่นี่ด้วย ตัวผมเองรู้สึกว่าอยากจะให้ตัวเองได้ฝึกงานต่ออีกซักหน่อย เพราะช่วงนี้เป็นช่วงที่งานกำลังเข้าไม้เข้ามือพอดี ฮ่า ๆ แต่ก็ทำแบบนั้นไม่ได้เพราะถึงเวลาเปิดเทอมพอดี พูดให้เห็นภาพคือ ฝึกงานเสร็จวันศุกร์ แล้ววันจันทร์ไปเรียนต่อ ไม่ต้องพักเลย (ร้องไห้)
บรรยากาศการทำงาน
หากผมจะพูดว่า “สังคมการทำงานของที่นี่คือสังคมที่ผมอยากได้ในชีวิตการทำงานจริง” ก็คงไม่เกินไปหน่อย เพราะว่าทั้งพี่มุกที่เป็นพี่เลี้ยง พี่คนอื่น ๆ ทั้งในแผนก นอกแผนก และเพื่อน ๆ สุดฮา การรวมกันของทุกคนทำให้เกิดบรรยากาศการทำงานที่เป็นมิตรมาก ๆ แสนสนุกและสุดมันส์
หากจะพูดคงต้องพูดถึงพี่เลี้ยงของผมก่อน นั่นก็คือ! . . . พี่มุกนั่นเอง! พี่มุกเป็นพี่ผู้หญิงอายุ 15 ปี เป็นสาวรำวง…เอ่อ พี่เขาบอกมาอย่างนั้นน่ะครั้บ ผู้อ่านทุกคนก็ช่วยเชื่อหน่อยละกันนะครับ ผมก็ (พยายาม) เชื่อพี่เขาอย่างสุดใจอยู่เหมือนกัน
พี่มุกเป็นคนตลก ชอบเดินไปคุยกับคนทั่วออฟฟิศ และแกล้งคนในแผนก รวมถึงเด็กฝึกงานด้วย ผมมักจะโดนพี่มุกแกล้งพูดว่า “ทำงานดีขนาดนี้ ไม่ต้องผ่านฝึกงานแล้วล่ะ เดี๋ยวพี่บอกอาจารย์ให้!” แต่ในขณะเดียวกันนอกจากแกล้งแล้ว พี่มุกก็มักจะซื้อขนมมาเลี้ยงเด็กฝึกงานเสมอ ๆ แต่เมื่อยื่นขนมให้แล้ว ก็จะตามมาด้วยประโยคประจำตัวว่า “กินขนมพี่แล้ว ทำงานให้พี่ด้วยนะ!” ซึ่งผมก็ชั่งใจอยู่นานว่าจะหยิบขนมจากมือพี่มุกมากินดีไหม แต่ก็คิดได้ว่า ถึงจะกิน หรือไม่กิน ก็ต้องทำงานอยู่ดีนี่หว่า งั้นหยิบกินดีกว่า ฮ่า ๆ
สำหรับตัวผม ด้วยความขี้แกล้ง ความตลก และการเดินไปคุยกับคนทั่วออฟฟิศ พี่มุกคือคนนึงที่ทำให้ออฟฟิศนี้มีสีสันขึ้นมาก ๆ
นอกจากพี่มุกแล้วก็ยังมีพี่ ๆ คนอื่น ๆ ทั้งในแผนกและนอกแผนกอีกด้วย มีทั้งพี่ตาลที่โยนงานโครงการเว็บไซต์ให้ผมแบบ “Non-Stop” ซึ่งผมดีใจมาก เพราะทำให้ผมได้ทำงานใหม่ ๆ ที่ไม่เคยทำมาก่อน มีพี่กานต์ที่ผมคอยถามเรื่องงานอยู่เสมอ ๆ พี่เจี๊ยบและพี่ตะวันที่ชอบบอกให้ผมลาออกจากแผนกแล้วไปทำ Sales แทน (ฮา) พี่เชี่ยวที่เป็นคนฮา ๆ ปั่น ๆ พี่ยุ้ยที่โดนพี่มุกแกล้งตลอด พี่นิลพี่ปาล์มที่ผมชอบแอบยืนดูพี่เขียน Code ตอนเดินไปกินน้ำ พี่ไอที่เลี้ยง Starbuck ผมตั้งสองแก้ว พี่ดวงที่ผมได้นั่งคุยเล่น ๆ บ้างตอนเลิกงาน พี่อิ๋วที่ให้ของกินผมแล้วก็ถามความเป็นอยู่ของผมบ่อยมาก ๆ พี่เพ็ญที่ผมมันจะเจอเป็นคนแรกตอนมาทำงาน พี่เปี๊ยกที่แอบมาเดินดูเด็กฝึกงานทำงานอยู่บ่อย ๆ พี่บอยที่ให้ผมทำงานเอกสารที่แสนยาก แล้วก็พี่บัวที่ผมไปถามเรื่องการติดต่อกรรมการโครงการบ่อย ๆ
และยังมีเพื่อน ๆ ฝึกงานที่เป็นกันเองแล้วก็กวนมาก ๆ มีเพื่อนโอ๊ตที่เล่าเรื่องการเขียนโปรแกรมให้ฟังเสมอ เพื่อนดินที่ชอบเดินมาพูดกรอกหูว่า “ไอ้ฟาร์ม กินข้าว!” เพื่อนบีเอ็มที่ชอบถามว่า “ว่างเหรอ เอางานไปทำมั้ย?” เพื่อนโอที่ผมชอบไปบอกให้เขาเต้นท่าแปลก ๆ (แต่เพื่อนไม่เต้น ฮ่า ๆ) เพื่อนเต้ยที่มาสัปดาห์สุดท้ายแล้วรับงานต่อไปจากผม น้องเอ็กซ์ที่ผมชอบเดินไปทักบ่อย ๆ แล้วก็ยืนรอรถเมล์กลับบ้านที่ป้ายเดียวกัน
ทุกคน ทุกอย่างที่นี่ รวมกันทำให้เกิดเป็นสังคมที่ผมรักมาก ๆ และสร้างความทรงจำการฝึกงานที่ดีมาก ๆ ให้กับผม ให้ผมได้ทำงานอะไรใหม่ ๆ ที่ไม่เคยทำมาก่อน ได้ลองออกจาก Comfort Zone ของตัวเองบ้าง ถ้าหากจะให้คะแนนว่าฝึกงานที่นี่ สนุกและได้ประโยชน์ขนาดไหน ก็บอกได้เลยว่า เต็มสิบคงให้ร้อย เต็มร้อยคงให้พัน
ก่อนจบการเดินทางในครั้งนี้
สุดท้ายนี้ก่อนที่ผมจะจบเรื่องเล่าในการเดินทางตลอดระยะเวลา 2 เดือนของผม ก็อยากฝากถึงพี่ ๆ เพื่อน ๆ ทุกคนว่าขอบคุณมาก ๆ ที่ทำให้ผมมีประสบการณ์และความทรงจำในการฝึกงานที่ดีขนาดนี้ สำหรับใครที่กำลังตัดสินใจจะเข้ามาฝึกงานที่นี่ ถ้าชอบสังคมแบบเป็นกันเอง ตลก ๆ ฮา ๆ ล่ะก็ ผมก็คงถามว่า รออะไรล่ะ?
สุดท้ายขอให้ทุกคนมีความสุข แสนสนุกและสุดมันส์กับการฝึกงานทุกคนครับ สวัสดีครับ
ผู้บันทึกการเดินทาง : พีรณัฐ หล่อวงศ์กมล (ฟาร์ม)
ศึกษาอยู่ที่ : สาขาวาทวิทยา ภาควิชาวาทวิทยาและสื่อสารการแสดง คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
Facebook : Farm Pheranat
Instagram : Ymmraf
